Jak czytać francuskie słowa

Alfabet francuski ma 26 liter. Prawie wszystkie z nich są czytane inaczej, w zależności od znaków diakrytycznych, a także pozycji w słowie. Dlatego prawie ten sam dźwięk może być wyświetlany na piśmie za pomocą różnych liter i odwrotnie, ta sama litera może oznaczać różne dźwięki.

Instrukcja obsługi

1

Uwaga: system fonetyczny tego języka obejmuje 17 spółgłosek, 15 samogłosek i 3 pół-samogłoski. Ponadto w języku francuskim występują dźwięki całkowicie nieobecne w języku rosyjskim i podobne do rosyjskiego. Nauczyciele języka francuskiego doradzają na wstępnym etapie czytania i wymawiania słów, aby skupili się na cechach wymowy dźwięków podobnych do rosyjskiego.

2)

Przejdź do stron http://linguerra.ucoz.ru/publ/francuzskij_jazyk/francuzskij_jazyk/fonetka_francuzskogo_jazyka_1/7-1-0-15 lub http://kun-anton.narod.ru/grammaire/graphie_sons.html przedstawia tabele podsumowujące zasady czytania i wymowy przyjęte w języku francuskim (z przykładami). Na przykład samogłoski e, è, ê, é, ё w stresie i zamkniętej sylabie są odczytywane jako [e]: fourchette [bufet] - rozwidlenie, a -e nie jest odczytywany na końcu słowa (chociaż czasami jest to wymawiane podczas czytania poezji) Jeśli nad tą samogłoską znajdują się jakieś znaki diakrytyczne, to jest ona czytana w każdym przypadku, niezależnie od pozycji w słowie (na przykład różowe [róża] - wino różowe).

3)

Spółgłoski -s, -t, -d, -z, -x, -p, -g (i ich kombinacje) na końcu słów nie są odczytywane. Inne spółgłoski na końcu słowa nie są ogłuszone, jak to zwykle ma miejsce w języku rosyjskim, ale są dołączone do następnego słowa, tworząc łącznik (wiązka dwóch lub więcej słów).

4

Kombinacje liter i dyftongów odczytywane są w ten sam sposób, na różne sposoby. Załóżmy, że -er na końcu słów (postfiks francuskich czasowników regularnych) brzmi jako [e]: parler [parle] - talk. Dyftong -ou, który jest bardzo rozpowszechniony w tym języku, jest czytany jako [y] (pamiątka [suvenir] - pamięć).

5

Dzięki enchaînement (spójność) francuska fraza nie jest podzielona na słowa, ale na koncepcyjne grupy słów (syntagma), z których każde wymawia się razem. Nacisk kładziony jest na ostatnią sylabę grupy. W związku z tym ważne jest wstępne podzielenie każdego zdania na syntagmy, aby nie tylko ćwiczyć technikę czytania, ale także zrozumieć, co zostało przeczytane.