Gdy miękka postać nie jest pisana

Znak miękki to niezwykła litera. Nie oznacza to żadnego dźwięku, ale w języku rosyjskim jest bardzo potrzebny. Wskazuje miękkość spółgłosek na piśmie i służy jako separator. Zdarza się tak: spółgłoska w słowie jest słyszana jako miękka, ale nie trzeba po niej pisać miękkiego znaku.

Alfabet rosyjski ma dwie niesamowite litery - znak miękki i znak twardy. Same w sobie nie oznaczają żadnych dźwięków. Ale wpływają na sąsiednie.

Znak miękki pełni w języku rosyjskim dwie ważne funkcje. Oznacza miękkość poprzedniej spółgłoski i służy jako separator.

Czasami słychać miękki znak w słowie, ale nie jest to pisownia. I odwrotnie

.

Trudno zapamiętać wszystkie zasady i wyjątki, ale naprawdę chcę pisać kompetentnie. Okazuje się, że nauka tego wcale nie jest trudna.

Miękki znak po skwierczeniu

Nie potrzebujesz miękkiego znaku po pojedynczej drugiej deklince syczącej w rzeczownikach (trzciny, garaż), pierwszej i drugiej deklinacji w liczbie mnogiej dopełniacza (kałuże, narty) i krótkich męskich przymiotników, które odpowiadają na pytanie „co?”. Na przykład: świeży - świeży, podobny - podobny. W przysłówkach ze spółgłoską na końcu (już zamężnych, nie do zniesienia) znak miękki również nie jest używany, ale powinien być napisany szerokim słowem wide.

Miękki znak nie jest zapisany w zaimkach „nasz”, „twój”, w cząsteczce „już” i przyimku „między”.