Aleksiej Kryłow: osiągnięcia naukowe i intelektualne

Był nazywany ojcem krajowego przemysłu stoczniowego, ale doskonale wykorzystał swoje talenty w innych obszarach wiedzy. Umiał dobrze myśleć, ale nie mniej dobrze zostawił swoje myśli na papierze. Wioska, w której się urodził, została przemianowana na jego cześć, a dwie asteroidy z jego imieniem pospiesznie przemieszczają się w głąb Wszechświata. Stoczniowiec, matematyk, encyklopista i generał floty - Aleksiej Nikołajewicz Kryłow.

Jak to się wszystko zaczęło

Po urodzeniu Aleksiej Kryłow zadowolił swoich krewnych 3 sierpnia (15 - n.a.) we wsi. Prowincja Visyag Simbirsk (obecnie jest to region Uljanowsk).

Dziadek Aleksieja brał udział we wszystkich wojnach z Napoleonem, zebrał się do stopnia pułkownika i został zachęcony złotą bronią za odwagę w działaniach wojennych. Ojciec Mikołaj Aleksiejewicz był bogatym właścicielem ziemskim, oficerem artylerii, a po służbie wojskowej zaczął zajmować się sprawami publicznymi i rolnictwem. Matka przyszłego eksperta morskiego, Sofyi Viktorovnej Lyapunovej, pochodziła ze starej szlacheckiej rodziny.

We wrześniu 1878 r. Młody Aleksiej wstąpił do Kolegium Morskiego w Petersburgu i ukończył go z wielkim sukcesem w 1884 r. Następnie został awansowany na oficera i zaproponował, że popłynie dookoła świata w nagrodę za doskonałe studia, ale odmówił tak hojnego prezent. Postanowił kontynuować naukę w Akademii Morskiej, w której ukończył studia w 1890 r. Następnie wszystkie działania naukowe i dydaktyczne Kryłowa były z nią związane.

Kariera morska początkującego inżyniera rozwijała się jednocześnie z naukowcem. Kiedy rozpoczęły się rewolucyjne wydarzenia, A. Kryłow miał już stopień generała floty.

W 1921 r. Został wysłany do Londynu, aby wzmocnić zagraniczne stosunki naukowe państwa, zdobyć niezbędną literaturę techniczną, niektóre narzędzia i instrumenty. Ale wrócił do ZSRR w 1927 r.

Przemysł stoczniowy, matematyka i inne nauki

Pióro Aleksieja Kryłowa należy do ponad 300 prac. Matematyka i mechanika, fizyka i astronomia, technologia i historia nauki. Oto główne obszary, w których naukowiec osiągnął taki lub inny stopień. Ale jego główne zainteresowania dotyczyły teorii statków.

Pierwsza praca naukowa Kryłowa dotyczyła odchyleń kompasów magnetycznych (odchylenie strzałki ze względu na wpływ pola magnetycznego statku). Przez resztę życia rozwinie teorię kompasów, a pierwszą nagrodę Stalina otrzyma pół wieku po pierwszej pracy. W kręgach zawodowych w innych krajach zaczęli rozmawiać o Aleksierzu Nikołajewiczu w latach 90. XIX wieku dzięki opracowanej przez niego specjalnej teorii pochylania statku.

Słynny naukowiec brał udział w projektowaniu i budowie pierwszych rosyjskich pancerników typu dreadnought, takich jak Sewastopol, i wynalazł kilka urządzeń okrętowych i artyleryjskich. Stworzył także pierwszą maszynę w Rosji, która pomogła w integracji równań różniczkowych. Opracowane przez niego tabele niezatapialności stały się już legendą, ale wciąż znajdują zastosowanie. Przeprowadził również konsultacje naukowe w kilku fabrykach.

Matematyka była drugą najważniejszą nauką, która rozwijała się, a Aleksiej Nikołajewicz wykazał się całą bystrością umysłu. Nawet podczas nauki w szkole poświęcił wiele czasu na naukę ścisłą. W badaniach matematycznych pomagał mu także wujek Aleksander Łapunow, który później stał się sławnym matematykiem. Główna praca Kryłowa, który wniósł wielki wkład w rozwój matematyki, dotyczyła opisu równań różniczkowych fizyki matematycznej i metod przybliżonych obliczeń.

Prezent literacki i tłumaczenia

Wszystkie prace naukowca wyróżniały się zrozumiałością prezentacji złożonych zagadnień. A. Kryłow miał tak dobry rosyjski, że fizyk Siergiej Wawiłow zwrócił na to szczególną uwagę w swojej poważnej mowie. Warto zauważyć, że w Kazaniu, będąc ewakuowanym, napisał w dobrym stylu literackim książkę o swoich ostatnich latach „Moje wspomnienia”.

Wszyscy spotkaliśmy się w szkole z prawami Newtona i ich prostym brzmieniem. Prawa te zostały przetłumaczone na język rosyjski przez A. Kryłowa. Co ciekawe: nie z angielskiego, ale z łaciny. Wyjaśnia to fakt, że główne dzieło „Matematycznych podstaw filozofii naturalnej” I. Newtona było wówczas dostępne tylko w języku łacińskim. A. Kryłow postanowił rozpocząć tłumaczenie książki. I przetłumaczone. Jak zauważył sam naukowiec, „przez dwa lata ciężkiej pracy, od czterech do pięciu godzin dziennie”. Oprócz pracy Newtona tłumaczył także „Nową teorię ruchu księżyca” wielkiego matematyka L. Eulera.

Naucz się uczyć!

Oprócz zdolności do badań naukowych Aleksiej Nikołajewicz posiadał znaczny talent nauczycielski. Jego pedagogiczne credo było krótkim zwrotem - „uczyć się uczyć”. Absolutnie słusznie uważał, że żadna szkoła nie jest w stanie przygotować ukończonego specjalisty. Najpierw trzeba zaszczepić studentom kulturę, zamiłowanie do pracy i nauki. Wybitny naukowiec kontynuował działalność dydaktyczną do ostatnich dni życia.

Dwóch synów i córka

A. Kryłow miał kilkoro dzieci. Dwaj synowie, Nikołaj i Aleksiej walczyli o Białą Armię i zginęli, gdy wybuchła wojna domowa. Córka Anna była często z ojcem na zagranicznych wyjazdach. W 1926 r. W stolicy Francji po raz pierwszy spotkała się z fizykiem Peterem Kapitsą. Po pewnym czasie pobrali się.