Jak znaleźć początkową formę czasownika
Wideo: Język Polski - Czasownik (NAUKA) 2024, Lipiec
Często faceci popełniają błędy, pisząc nieakcentowane osobiste zakończenia czasowników. Przyczyną tych błędów jest czasem to, że dzieci nie nauczyły się znajdować początkowej formy czasownika. Zobacz, jak to zrobić.
Instrukcja obsługi
1
Nawet w szkole podstawowej dzieci zapoznają się z taką częścią mowy, jaką jest czasownik, i przez cały czas nauki w szkole będą ją głębiej studiować. Ale zaczynają zapoznawać się z czasownikiem od formy początkowej (lub, jak to się nazywa, od bezokolicznika).
2)
Początkowa forma czasownika zależy od pytań „co robić?”, „Co robić?”. Jest to forma niezmienna (ani czasu, ani liczby, ani osoby nie można ustalić). Na przykład pisz (co robić?). Jeśli dzieci zadają pytania, kiedy akcja ma miejsce? kto to robi Nie będą w stanie odpowiedzieć, ponieważ nie może tego ustalić początkowa forma czasownika.
3)
Bezokolicznik może być określony przez zakończenia -ty, -ty, a także przez przyrostki -a-, -i-, -ova-, -eva, -–. Na przykład, w początkowej formie czasownika „czytaj”, końcówka -t i sufiks -a. Chociaż tylko poprzez znalezienie tych sufiksów nie można stwierdzić, że mamy początkową formę czasownika, ponieważ można je również przechowywać w czasie przeszłym. Sufiks jest jednym z elementów ujawnienia początkowej formy czasownika.
4
Początkowa forma czasownika w zdaniu może być zarówno podmiotem, jak i predykatem. Na przykład: żyć to służyć ojczyźnie.
W tym zdaniu słowo „żyj” (bezokolicznik) jest podmiotem, a słowo „służyć” (także bezokolicznik) jest orzeczeniem.
5
Z formy początkowej możesz określić czas, osobę i liczbę, ale możesz określić rodzaj czasownika (doskonały lub niedoskonały). Na przykład: myć (co robić?) - idealny wygląd, myć (co robić?) - niedoskonały wygląd. A także możesz określić zwrot czasownika. Na przykład: wash - czasownik nieodwołalny, pranie - zwrotne (tak).
6
Tak więc, zadając pytanie czasownikowi, określając niektóre jego gramatyczne znaczenia, a także jego składniową rolę, zwracając uwagę na części słowa (końcówka i sufiks), możesz łatwo zrozumieć, że masz do czynienia z początkową formą czasownika.