Jak czytać ekspresyjnie

Aby czytać teksty przed publicznością, nie wystarczy nauczyć się przedstawiać różne odcienie emocji, aktywnie gestykulować i mówić głośno. Ekspresyjna lektura zostanie uzyskana tylko wtedy, gdy uzupełnisz umiejętności techniczne o umiejętność głębokiego odczuwania pracy.

Instrukcja obsługi

1

Przygotowanie do ekspresyjnego czytania rozpoczyna się od wprowadzenia do tekstu. Aby przekazać sobie myśli autora i emocje bohaterów, musisz je w pełni poczuć. Zrozumieć fabułę pracy, zrozumieć dla siebie logiczne połączenia. Następnie pomyśl o motywach działań bohaterów, ich uczuciach, uczuciach. Aby stworzyć dokładniejsze wyobrażenie o tekście, możesz dowiedzieć się, w jakich okolicznościach został stworzony, co przeżył autor. Mając tylko najbardziej kompletny obraz wiersza, historii lub sztuki, możesz przekazać widzom obrazy stworzone przez autora.

2)

Wydrukuj fragment tekstu do przeczytania na głos. W zależności od fabuły wybierz tempo i rytm czytania. Zatrzymaj się w tekście. Logiczne pauzy są konieczne tam, gdzie są znaki interpunkcyjne, dzięki nim instrukcja jest kompletna. Przerwa po przecinku powinna być krótsza niż po kropce lub elipsie. Kolejny symbol oznacza lokalizację przerw psychologicznych. Pomagają czytelnikowi wyróżnić odpowiednie części zdania lub zdania. Możesz wyróżnić frazę, pauzując przed lub po niej. Ta sama metoda ekspresji przed lub po zdaniu zwróci uwagę na istotę całego zdania.

3)

Aby móc używać ekspresyjnego czytania, musisz nauczyć się, jak prawidłowo oddychać. Istnieją różne techniki nauczania, które warto opanować pod okiem nauczyciela mowy scenicznej lub oratorium. Możesz spróbować samodzielnie dostosować głośność i jednorodność inspiracji i wydechów. Weź oddech podczas przerwy. Dzięki ciągłej praktyce nauczysz się, jak wziąć wystarczająco głęboki oddech, aby zapewnić wystarczającą ilość tlenu do następnej przerwy. Podczas pierwszych ćwiczeń nie próbuj sztucznie „wytrzymywać” przerwy - takie wysiłki tylko zniekształcają głos. Po zebraniu powietrza wydychaj je równomiernie, bez gwałtownych wstrząsów.

4

Głównymi narzędziami do ekspresyjnego czytania są moc głosu i intonacja. Po doświadczeniu wyrażanych myśli i emocji możesz określić, kiedy musisz mówić głośniej, a kiedy - szepnąć. Kiedy się uśmiechać, a kiedy dodać odwagi do głosu. W pracy, w której jest mowa autora, często pojawiają się bezpośrednie oznaki podniesienia lub obniżenia tonu bohatera i jego doświadczenia. Wystarczy, że podążycie za nimi bez zbędnej dramatyzacji, teatralności. Największą ekspresję osiągniesz, kiedy nauczysz się empatii, to znaczy empatii, poprzez przekazywanie tekstu przez siebie.

5

Czytaniu na głos mogą towarzyszyć mimika i gesty. Mimikra bezpośrednio odpowiada emocjom, których czytelnik doświadcza podczas wystąpienia. Ponadto „granie w twarz” nie jest tego warte, jeśli nie studiowałeś aktorstwa - więc nie możesz skupić się bezpośrednio na głosie. Ponadto istnieje duże ryzyko zepsucia wrażenia z czytania niewłaściwego grymasu.

6

Jeśli używasz gestów podczas emocjonalnej mowy, ćwicz przed lustrem. Przeczytaj monolog, poruszając się tak, jak jesteś przyzwyczajony. Sprawdź, czy gest jest duplikatem intonacji frazy. Czy emocjonalnie przeczy tekstowi? Czy zamiatające gesty odwracają uwagę od istoty pracy. Jeśli trudno ci ocenić siebie w lustrze, spróbuj nagrać swoje wykonanie na wideo.