Liczbowe zasady deklinacji

W języku rosyjskim istnieje wiele zasad. Poza tym istnieje bardzo niewiele zasad bez wyjątków. Dlatego uważany jest za jeden z najtrudniejszych do nauki. I nawet nie chodzi o naukę przez obcokrajowców, czasem nawet rodzimi użytkownicy mają trudności.

Deklinacja prostych liczb ilościowych

Do kategorii liczb prostych należą liczby, które mają w swoim składzie tylko jeden pierwiastek, na przykład: „pięć”, „siedem”, „dziesięć”. Są wygięte jak rzeczowniki w liczbie pojedynczej, żeńskie („noc”, „pomoc”). Oznacza to, że w mianownikach i biernikach zakończeniem jest „-b”, w instrumentalnej „-te”, w pozostałych „-i”. To jest deklinacja cyfrowej „piątki”:

- Przypadek nominalny: pięć.

- Dopełniacz: pięć.

- Przypadek celowy: pięć.

- Biernik: pięć.

- Sprawa korpusu: pięć.

- Przyimek (o) pięć.

Deklinacja złożonych liczb ilościowych

Liczby zespolone nazywane są cyframi, które składają się z dwóch pierwiastków („jedenaście”, „pięćdziesiąt”, „trzysta”). Deklinacja tych cyfr ma następujące cechy: w przypadku cyfr kończących się na „dziesięć” tylko zakończenia są nachylone, a dla liczb kończących się na „pięćdziesiąt”, „sto” (te ostatnie obejmują również dwieście, trzysta, czterysta) oba korzenie są pochylone w wielu przypadkach. Szczegółowo:

- Przypadek nominalny: piętnaście; sześćdziesiąt; siedemset.

- dopełniacz: piętnaście; sześćdziesiąt; siedemset.

- Przypadek celowy: piętnaście; sześćdziesiąt; do siedmiuset.

- biernik: piętnaście; sześćdziesiąt; siedemset.

- Sprawa korpusu: piętnaście; sześćdziesiąt; o siedemset.

- Przyimek (o) piętnaście; sześćdziesiąt; siedemset.