Dlaczego potrzebujemy słów polisemantycznych
Wideo: FLAME - ważne słowo i różne jego znaczenia 2024, Lipiec
Dwuznaczność słów jest ważnym zjawiskiem językowym. Jest wspólny dla wszystkich języków rozwiniętych. Niejednoznaczne słowa zmniejszają liczbę słowników. Jednocześnie służą one jako szczególna ekspresja mowy.
Każdy język stara się wyrazić całą różnorodność świata, nazwać zjawiska i przedmioty, opisywać ich znaki, wyznaczać działania.
Podczas wypowiadania słowa w umyśle pojawia się pomysł na temat nazwanego obiektu lub zjawiska. Ale to samo słowo może oznaczać różne przedmioty, działania i znaki.
Na przykład, kiedy wymawia się słowo „uchwyt”, w umyśle pojawia się jednocześnie kilka pojęć: klamka do drzwi, długopis, klamka dla dziecka. To wielowartościowe słowo, które nie odpowiada jednemu, ale kilku zjawiskom rzeczywistości.
Innymi słowy, jedno znaczenie jest bezpośrednie, a reszta jest przenośna.
Bezpośrednie znaczenie nie jest motywowane innymi znaczeniami leksykalnymi tego słowa i jest bezpośrednio związane ze zjawiskami świata.
Znaczenie figuratywne jest zawsze motywowane podstawowym znaczeniem i jest z nim powiązane w znaczeniu.
Zazwyczaj rodzimi użytkownicy języka mogą łatwo zrozumieć wspólne znaczenie znaczeń bezpośrednich i symbolicznych oraz łatwo rozpoznać znaczenie graficzne słowa. Na przykład: stalowe nerwy (mocne jak stal), strumień ludzi (stale) - ludzie poruszają się jak rzeka.
Przenoszenie nazw odbywa się na podstawie podobieństwa przedmiotów i nazywa się je metaforą, która jest żywym wyrazistym i przenośnym środkiem: kipiące uczucia, rozwiewające marzenia, młyńskie skrzydła.
Innym rodzajem polisemii jest metonimia lub przekazywanie nazw przez sąsiedztwo. Na przykład: kupując złoto (przedmioty złote), klasa rozpoczęła kampanię (uczniowie klasy).
Istnieje inny rodzaj dwuznaczności, zbudowany na zasadzie przenoszenia z części na całość lub odwrotnie - to synecdoch: Little Red Riding Hood, Blue Beard.
Sinekdoha to szczególny rodzaj metonimii. Oznacza to także ciągłość zjawisk wywoływanych jednym słowem.
Dwuznaczność słów jest szeroko stosowana przez pisarzy i publicystów jako specjalne narzędzie stylistyczne, które sprawia, że mowa jest bardziej ekspresyjna, poprawia przenośność mowy i sprawia, że opisane zjawiska i wydarzenia stają się bardziej kolorowe i wizualne.
Często w nazwach dzieł literackich stosuje się technikę ukrytego lub jawnego zestawienia bezpośrednich i przenośnych znaczeń słów, co czyni je bardziej pojemnymi i żywymi: „Burza z piorunami” A.N. Ostrovsky, „Cliff” I.A. Gonczarowa.
Niejednoznaczne słowa często służą jako źródło gry językowej, tworząc nowe dowcipy oraz zabawne rymowanki i kalambury. Na przykład: wieczorem mam wieczór.