Dlaczego potrzebne są znaki interpunkcyjne?

Interpunkcja to system znaków interpunkcyjnych i zasady, według których są one umieszczane na literze. Znaki interpunkcyjne wyrażają semantyczną kompletność zdania, jego podział, pauzy, intonacyjne cechy mowy.

Jeśli intonacja wyraża znaczenie wypowiedzi ustnie, wówczas zapisywane są znaki interpunkcyjne. Na przykład kropka wyraża kompletność zdania, a elipsa oznacza pauzę lub niedokończoną myśl. W celu wyrażenia intonacji używane są pytania i wykrzykniki, w zależności od celu wypowiedzi. Znak zapytania na końcu zdania oznacza pytanie, wykrzyknik oznacza szerszy zakres emocji (porządek, podziw, niespodzianka, rozkosz, błaganie itp.)

Przecinek służy jako separator kilku zdań w związku, jest używany do wyliczania jednorodnych członków, izoluje różne zwroty mowy, słowa wprowadzające i zdania, apele, wykrzykniki, słowa twierdzące, negatywne i pytające. Myślnik wyróżnia lub oddziela zdania od siebie, a także służy jako pakiet. W zależności od obciążenia semantycznego zdania znaki interpunkcyjne mogą się wzajemnie „zamieniać”. Na przykład „wstawaj wcześnie - zrób śniadanie” (wskazane są związki przyczynowo-skutkowe). Lub „obudź się wcześnie, zrób śniadanie” (jedna akcja następuje po drugiej). Czasami przecinki są umieszczane między definicjami poprzedzającymi zdefiniowane słowo, aby pokazać ich jednorodność. Na przykład „z lasu dobiegł głośny, toczący się ryk”.

Średnik łączy dwa lub więcej wspólnych zdań jako część związku. Jednocześnie zdanie, w którym następuje podział na małe części semantyczne za pomocą średnika, ma w końcu ostateczne znaczenie. Na przykład: „Po Południowej Afryce zapiera dech w piersiach, sposób mówienia jest szybki; myśli są mniej więcej takie same jak w młodości Holly, tylko pocięte na kawałki przez samochody i rozmowy telefoniczne”. (J. Galsworthy)

Okrężnica pomaga oddzielić zdanie główne od kolejnej listy lub wyjaśnienia zdania głównego. Na przykład: „Weź przynajmniej to uderzenie: tutaj jesteśmy bezsilni”. (J. Galsworthy) lub „Tego lata odwiedziliśmy wiele miast: Togliatti, Astrachań, Czelabińsk”. Ponadto list wprowadza dwukropek w mowę bezpośrednią, oddzieloną od słów autora cudzysłowami i przecinkami. Znaki interpunkcyjne są również używane w mowie bezpośredniej. Nadają sygnałowi intonację mówcy.