Dlaczego potrzebujesz elipsy?

Elipsa (lub, jak to się również nazywa, elipsa) jest jednym z najbardziej tajemniczych znaków interpunkcyjnych w języku rosyjskim. Znak ten pojawia się w połowie XIX wieku, a wcześniej - nie miał oficjalnej nazwy ani statusu. W XIX wieku elipsa została nazwana „znakiem tłumiącym” i służyła do wskazania niekompletności myśli lub sformułowań.

We współczesnym rosyjskim elipsa odnosi się do oddzielających znaków interpunkcyjnych. Elipsa na końcu zdania jest używana w następujących przypadkach:

1) w celu odzwierciedlenia niedopowiedzenia emocjonalnego, braku zrozumienia myśli;

2) podkreślenie znaczenia tego, co zostało powiedziane, obecność ukrytego znaczenia lub kontekstu, illogizm.

Aby nadać oświadczeniu emocjonalny kolor, elipsę można połączyć z pytaniem lub wykrzyknikiem. W takich sytuacjach używają znaków „?..” i „!..”, to znaczy pytanie lub wykrzyknik zastępuje pierwszy punkt.

Nie ma innych dokładnych zasad dotyczących ustawienia elipsy na końcu zdania w języku rosyjskim. Dlatego elipsa jest często uważana za intonacyjno-emocjonalny znak praw autorskich. W fikcji elipsa jest środkiem wyrażania stylu. Ten znak, wraz z wykrzyknikiem, bardzo lubił V.V. Majakowski.

Elipsa może znajdować się również w środku zdania. Ten znak jest często używany, jeśli konieczne jest zacytowanie części cytatu lub bezpośredniej wypowiedzi. Jeśli w cytacie brakuje dużego fragmentu tekstu, wielokropek jest ujęty w nawiasy kątowe -.

Podczas rejestrowania przykładów algebraicznych elipsa brzmi „i tak dalej”. Ten znak jest często używany podczas pisania sekwencji lub gdy wskazuje nieskończone powtarzanie liczb (0.3333 …).