Jaka jest forma korespondencyjna studiów na uniwersytetach: cechy, zalety i wady

Studia korespondencyjne są bardzo popularne wśród osób, które chcą uzyskać wyższe wykształcenie, ale jednocześnie nie mogą poświęcić całego czasu na naukę. Co więcej, nie wszyscy kandydaci wyobrażają sobie, jak zorganizowany jest proces uczenia się na odległość, ile czasu będą studiować i jaki dyplom otrzymają po ukończeniu uniwersytetu.

Jak uczyć się zaocznie: cechy organizacji procesu edukacyjnego

Studiowanie na wydziale korespondencji uniwersytetu implikuje, że większość pracy studenci wykonują samodzielnie, a nauczyciele zasadniczo „kierują” nimi i kontrolują wyniki. Studenci pojawiają się na uniwersytecie tylko podczas sesji, a liczba godzin zajęć jest bardzo mała.

Ale to nie znaczy, że możesz uczyć się tylko podczas sesji: w trakcie semestru studenci w niepełnym wymiarze godzin muszą samodzielnie wykonywać i przekazywać pisemne prace nauczycielom we wszystkich przedmiotach - kontrola, eseje, niezależne badania i tak dalej. Raz w roku (najczęściej od drugiego roku) przekazywana jest również praca semestralna. Najczęściej trzeba nad tym pracować całkowicie niezależnie.

Jeśli uczeń nie zda pracy na czas, może nie zostać dopuszczony do egzaminów. Wymagania dotyczące pracy zależą przede wszystkim od nauczyciela - ktoś bierze je „na pokaz” (szczególnie jeśli chodzi o przedmioty ogólne), a ktoś szuka poważnej pracy od uczniów, aby przestudiować ten przedmiot. W takim przypadku praca może być obszerna i czasochłonna, a jej wdrożenie będzie wymagało więcej niż jednego dnia.

Formalnie praca musi być złożona zgodnie z programem nauczania przez cały semestr. Są one przekazywane do biura dziekana, do departamentu, wysyłane na adres e-mail nauczyciela - formularz może ustawić zarówno uniwersytet, jak i sam nauczyciel. Jednak studenci zewnętrzni dość często robią „ustępstwa” i mogą wnosić pracę bezpośrednio na sesję.

Na niektórych uniwersytetach kształcenie na odległość odbywa się przy użyciu technologii na odległość. W tym przypadku część procesu edukacyjnego przechodzi do Internetu. Formularze mogą być bardzo różne - przesyłanie pracy za pośrednictwem kont osobistych na stronie uniwersytetu, offsety w formie testów elektronicznych, konferencje z nauczycielem na Skypie i tak dalej.

Program nauczania na odległość przewiduje przejście praktyki (przynajmniej licencjackich). Studenci pracujący nad profilem często przekazują go w swoim miejscu pracy.

W ostatnim roku studenci korespondencji, podobnie jak studenci innych form studiów, zdają egzaminy państwowe, piszą i bronią dyplomu.

Co to jest sesja instalacyjna

Sesja instalacyjna odbywa się dla studentów pierwszego roku na samym początku szkolenia (zwykle we wrześniu lub październiku). Można to nazwać „orientacją” - w tej chwili nie są podejmowane żadne egzaminy ani testy, uczniowie poznają się, z nauczycielami, z przedmiotami, które będą studiować w pierwszym semestrze. Również w tym czasie rozwiązuje się szereg problemów administracyjnych - takich jak wydawanie akt studenckich; rejestracja w bibliotece uniwersyteckiej i uzyskiwanie podręczników; wybór lub mianowanie dyrektora itd.

Podczas sesji instalacyjnych odbywają się wykłady i warsztaty na wszystkie tematy, które mają być podjęte podczas sesji zimowej. Zajęcia dla każdego kursu zwykle rozpoczynają się od wprowadzenia organizacyjnego, podczas którego nauczyciel:

• mówi o formie egzaminu lub testu;
• Wyjaśnia, jakie testy lub eseje będą musiały zostać wykonane i zaliczone w trakcie semestru;
• podaje listę tematów, które należy opanować, oraz pytania do egzaminu;
• zapoznaje się z podstawową i dodatkową literaturą na temat kursu;
• określa, w jaki sposób iw jakiej formie można się z nim skontaktować w celu uzyskania porady w przypadku pytań.

Wielu studentów korespondencji uważa wykłady instalacyjne za opcjonalne (zwłaszcza, że ​​zwykle nie ma „sankcji” za ich pominięcie). Ale lepiej nie pomijać. Na tych zajęciach nauczyciele zwykle wyraźnie wyjaśniają, jaki poziom wymagań będzie stawianych testom i odpowiedziom na egzaminie, skupiając się na ważnych pytaniach dotyczących kursu itp. A znajomość wszystkich tych subtelności ostatecznie zaoszczędzi czas na przygotowaniach.

Czas trwania sesji instalacyjnej wynosi zwykle od jednego do dwóch tygodni.

Kiedy i jak odbywają się sesje studentów zewnętrznych

Sesje studentów korespondencyjnych, podobnie jak studentów innych form studiów, odbywają się zwykle dwa razy w roku. Zazwyczaj jest to sesja zimowa i letnia. Konkretne daty są określane przez uniwersytet i mogą się różnić w zależności od instytucji edukacyjnej. Ale najczęściej studenci korespondencyjni są gromadzeni na studia w styczniu i czerwcu, w tym samym czasie, gdy odbywają się sesje z uczniami stacjonarnymi. Dla uniwersytetu jest to najwygodniejsze. W końcu obecność studentów na pełnym etacie na sesji oznacza, że ​​pojawiają się oni na uniwersytecie tylko w dniach egzaminów i przychodzą na konsultacje. W związku z tym sale lekcyjne są zwolnione, a nauczyciele mają czas na ścisłą współpracę z uczniami korespondencyjnymi.

Średni czas trwania sesji korespondencyjnej wynosi 3 tygodnie, w kursach dla seniorów - do czterech. Faktem jest, że zgodnie z prawem pracujący studenci w niepełnym wymiarze godzin są uprawnieni do płatnych urlopów studyjnych na czas trwania sesji, podczas gdy dla studentów w wieku 1-2 lat ich czas trwania nie przekracza 40 dni w roku kalendarzowym, dla starszych studentów „kwota” wzrasta do 50 dni. W związku z tym uniwersytety muszą pasować do tych ram.

Sesja u studentów zewnętrznych odbywa się bardzo intensywnie. Obejmuje:

• wykłady i konsultacje na tematy studiowane w poprzednim semestrze;
• zdanie egzaminów i testów;
• zajęcia instalacyjne z przedmiotów, które zostaną podjęte w następnej sesji.

Harmonogram jest zazwyczaj bardzo napięty. Zdanie np. Trzech egzaminów tygodniowo nie jest rzadkością, podczas gdy w harmonogramie nie ma dni wolnych do samodzielnego studiowania, a zajęcia można ustawić również na weekendy. Dlatego ci, którzy są przyzwyczajeni do odkładania przygotowań na ostatnią noc, będą mieli trudności: kiedy egzaminy i testy zostaną zdane praktycznie bez przerw, po testach nie będzie można spać.

Ile lat studiuje w korespondencji

W porównaniu ze studentami stacjonarnymi, studenci niestacjonarni oczywiście poświęcają mniej czasu na naukę - a program nauczania uwzględnia to. Dlatego tempo opanowywania programu szkolnictwa wyższego dla studentów zewnętrznych jest niższe, a czas trwania szkolenia dłuższy. Z reguły pięć lat przeznacza się na studentów korespondencyjnych na studia licencjackie, które „pamiętniki” opanowują przez cztery lata. Jednocześnie ci, którzy uczą się na podstawie specjalistycznej szkoły technicznej i mają już wiedzę, w niektórych przypadkach mogą uczyć się w ramach programu przyspieszonego i „ukończyć” rok wcześniej.

Na drugim szkolnictwie wyższym przedmioty już ukończone na pierwszej uczelni są ponownie czytane - dlatego tacy studenci mogą często skrócić studia o jeden rok, aw niektórych przypadkach nawet o dwa lata. Zatem po otrzymaniu drugiego wykształcenia wyższego zaocznie czas trwania szkolenia może wynosić od 3 do 5 lat.

Czesne za kursy korespondencyjne

Studenci korespondencyjni są w murach uniwersytetu tylko w czasie sesji i pracują głównie samodzielnie - odpowiednio, a „koszt” ich szkolenia jest znacznie niższy. Dlatego koszt szkolenia jest znacznie niższy - zwykle studenci niestacjonarni płacą 2-3 razy mniej w semestrze niż studenci studiów stacjonarnych.

Możesz dowiedzieć się, ile kosztuje kształcenie na odległość na wybranym uniwersytecie, dzwoniąc do biura przyjęć lub w sekcji dla kandydatów na stronie internetowej uniwersytetu.

Czy można studiować zaocznie za darmo?

Szkolnictwo wyższe zaocznie na podstawie budżetu jest możliwe - zgodnie z tymi samymi zasadami, co na studiach stacjonarnych lub niestacjonarnych. Tylko ci, którzy jeszcze nie skorzystali z prawa do otrzymania „wieży” na koszt państwa, mogą ubiegać się o bezpłatne miejsca. Oznacza to, że ludzie, którzy ukończyli studia po raz pierwszy lub wcześniej studiowali na podstawie umowy.

Mimo to dość trudno jest wejść do budżetu zaocznie. Tylko dlatego, że większość miejsc budżetowych na uniwersytetach w kraju to studenci studiów stacjonarnych, a studenci drugiego roku są na drugim miejscu. Nawet na dużych uniwersytetach państwowych budżet przeznaczony na kursy korespondencyjne może być minimalny - lub może być całkowicie nieobecny. I nie zawsze jest możliwe znalezienie miejsca, w którym szkolą się na podstawie budżetu w wymaganej specjalności. I nawet jeśli się powiedzie, konkurencja o kilka wolnych miejsc może być bardzo wysoka.

Czy można uczyć się zaocznie po ukończeniu 11 klasy?

Studia korespondencyjne nie podlegają żadnym ograniczeniom - pierwsze wyższe wykształcenie można uzyskać w dowolnej formie, a wszyscy absolwenci posiadający świadectwo ukończenia szkoły średniej (lub dyplom ukończenia szkoły wyższej lub szkoły) mogą ubiegać się o korespondencję. W epoce ZSRR możliwe było zapisanie się na „absencję” tylko wtedy, gdy ktoś miał oficjalne miejsce pracy, ale teraz nie jest to również obowiązkowe. To, co student robi poza murami uniwersytetu, to jego własny biznes.

Jednak osoby ubiegające się o przyjęcie na studia niestacjonarne po ukończeniu 11 klasy nie zawsze czują się komfortowo: po szkole, pod stałym nadzorem, trudno jest uczyć się w formie implikującej niezależną organizację procesu edukacyjnego. Ponadto większość kolegów z klasy prawdopodobnie będzie znacznie starsza i bardziej doświadczona.

Jakie są zalety pracy studenta niestacjonarnego?

Lista świadczeń, które pracodawca jest zobowiązany zapewnić studentom w niepełnym wymiarze godzin, jest wymieniona w art. 173 Kodeksu pracy i jest dość obszerna. To jest:

• płatny urlop naukowy na czas trwania sesji (40 dni w roku na 1-2 kursy, 50 dni od trzeciego roku);

• płatny urlop na okres do 4 miesięcy w celu przygotowania się do końcowej certyfikacji (zdanie egzaminów państwowych i ochrona dyplomu);

• raz w roku szkolnym - płatność przez pracodawcę podróży do miejsca nauki iz powrotem;
• w ostatnim roku - tydzień roboczy skrócony o 7 godzin, a czas zwolniony z pracy wypłacany jest w połowie.

Wszystkie świadczenia ustawowe są przyznawane tylko wtedy, gdy uniwersytet posiada akredytację państwową, a student pomyślnie opanuje program (to znaczy nie ma „ogonów”).

Jednak w praktyce studenci niestacjonarni rzadko korzystają ze świadczeń pracowniczych w całości, ponieważ zmniejsza to ich konkurencyjność na rynku pracy. Jedynym wyjątkiem są sytuacje, gdy sam pracodawca wysłał ich na studia, którzy są zainteresowani tą osobą i są gotowi pogodzić się z niedogodnościami spowodowanymi nieobecnością pracownika w pracy przez dłuższy czas.

Jaki dyplom wydaje się po korespondencji

Pomimo tego, że wielu jest przekonanych, że niemożliwe jest uzyskanie pełnej wiedzy zaocznie, ten sposób uzyskania wiedzy jest całkowicie legalny i „pełny”. Studenci korespondencyjni, którzy pomyślnie opanowali program nauczania, otrzymują taki sam dyplom ukończenia studiów wyższych jak wszyscy inni studenci. Ponadto forma szkolenia nie jest wskazana w samym dyplomie - informacje te, za zgodą studenta, są wprowadzane tylko we wkładce. Dysponując takim dyplomem, możesz zajmować stanowiska wymagające odpowiedniego poziomu kwalifikacji; wstąpić do urzędu sądowego na każdą formę szkolenia; wejść w drugą wyższą i tak dalej.

Studenci korespondenci mają również prawo do otrzymania czerwonego dyplomu, ale w praktyce zdarza się to dość rzadko. Tylko dlatego, że większość łączy studia z pracą w pełnym wymiarze godzin, aw takiej sytuacji trudno jest wykazać się doskonałą wiedzą przez pięć kolejnych lat.