Jak napisać esej na temat Ogrodu Letniego jesienią

Esej to esej mający na celu „komponowanie”, a nie odpisywanie od szablonów. Najlepszym sposobem, aby napisać o ogrodzie jesienią, jest obejście go i opisanie swoich wrażeń.

Instrukcja obsługi

1

Przed opracowaniem eseju należy przemyśleć jego pomysł. Pamiętaj o swoich spacerach na jesieni. Być może warto opisać jeden z tych dni, wraz z jego wrażeniami, aby pokazać za ich pośrednictwem piękno przyrody. Lub podsumuj wszystko, co widzisz, i przekaż swoje wyobrażenie o jesieni. A może masz własną postać, która uosabia o tej porze roku? Na przykład spadające jabłka pod starym drzewem, na które wspinałeś się jako dziecko. Lub miska grzybów zebranych w lesie. Decyzja należy do Ciebie.

2)

Po przemyśleniu tego, co chcesz powiedzieć w swoim eseju, zrób plan. Uproszczone, twoja praca będzie składać się ze wstępu, części głównej i wniosku. Podziel główną część na podrozdziały. Ostatecznie plan może wyglądać na przykład tak:

1. Wprowadzenie

2. Przylot do babci jesienią w ogrodzie

3. Opis jabłoni w ogrodzie

4. Pożegnamy się z babcią. Spojrzenie na jej ogród, otoczenie

5. Wniosek

3)

Zgodnie z planem pamiętaj tylko swoje wrażenia i wyrażaj swoje przemyślenia. Jeśli jakaś część pracy się nie sumuje, pomiń ją i wróć do niej później. Nie zapominaj, że w kompozycji ważne są niemechaniczne opisy typu „tu jest drzewo, jest duże”. Wasze własne uczucia, emocje są ważne. Czasami losowe skojarzenia mogą lepiej przekazać obiekt niż jego dokładny opis. Używaj epitetów, porównań. Niech będą niespodziewani. Porównywanie brzozy z szczupłą dziewczyną jest powszechne. Twoja brzoza może być zupełnie inna. Nawet jeśli jest dla ciebie smutna, inspiruje smutek, jest symbolem czegoś nieprzyjemnego - napisz o tym! Jest to cenniejsze niż teksty szablonów, które zostały już dla Ciebie napisane. Nie bój się różnić od reszty.

4

Pracuj osobno nad wprowadzeniem i wnioskiem. Jeśli kompozycja ma mocny początek, będziesz chciał przeczytać ją w całości. Czytelnicy łapią pierwsze linie. Możesz zacząć od nieoczekiwanego cytatu lub porównania, które później starannie wplecisz w temat eseju. Wprowadzenie nadaje ton całemu tekstowi. Jeśli jest lekki, a nawet pełen humoru, nieoczekiwanie wzniosły patos w samej kompozycji nie będzie wyglądał zbyt dobrze. To samo z zakończeniem. Uzupełnij tekst, wstaw semantyczną „kropkę”. Możesz zakończyć kropkami, aby czytelnik zwrócił się do swoich wrażeń, ale tylko wtedy, gdy w pełni wyraziłeś swój pomysł.