Dlaczego potrzebujesz fonetyki?

Już w pierwszej klasie dzieci pilnie przetwarzają słowa w dźwięki, identyfikują nieakcentowane i zestresowane samogłoski, głuche, dźwięczne i dźwięczne spółgłosek. Tymczasem nie zaczynają od tego pisać bardziej dosłownie, a wręcz przeciwnie, staranne powtarzanie słów „jak słyszysz” dezorientuje dzieci i prowadzi do błędów. W takim przypadku, dlaczego potrzebujemy fonetyki, czy konieczne jest studiowanie tego tematu?

Harmonijna, płynnie brzmiąca kombinacja dźwięków nadaje mowie wyjątkową ekspresję i piękno. Znając prawa fonetyki, możesz uniknąć typowych błędów, które prowadzą do dysonansu mowy, do pojawienia się niewymownych i nieprzyjemnych dla struktur słuchowych słów. Zwroty nieudane z punktu widzenia fonetyki utrudnią uwagę i będą zakłócać percepcję tekstu. Na przykład oceń wiersz jednego z wierszy jednego dziecka: „Ach, częściej z czekoladą

.

„takie zdanie jest trudne do wymówienia nawet dla osoby dorosłej, a nie pięcioletniego dziecka.

Element fonetyczny tworzy otoczkę wokół słowa, co wpływa na jego znaczenie, a także na wrażenie słowa. Na przykład dźwięk słów „chrząknięcie”, „bełkot” niewidoczny dla słuchacza wywołuje nieprzyjemne emocje, a „róża”, „wcześnie”, „morze” nadają zwrotowi melodię i piękno dźwięku.

Znajomość fonetyki umożliwia kontrolowanie mowy według własnego uznania. Możesz złożyć propozycję w taki sposób, aby podniecić słuchacza lub czytelnika, wzbudzić w nim oburzenie lub uspokoić, wzbudzić zaufanie i spokój. Wszystko to osiąga się za pomocą innej kombinacji słów i dźwięków. Szczególnie często pisarze używają aliteracji - powtórzenia tych samych spółgłosek w celu wzmocnienia efektu.

Na przykład, wiedząc, że dźwięk „p” w języku rosyjskim jest odbierany jako szorstki, szorstki dźwięk, często nie będziesz go używać w spowiedzi miłosnej, ale w wezwaniu do działania lub oburzenia słowa z tym dźwiękiem będą bardzo przydatne. Porównaj: „Genialny, pół-przewiewny, posłuszny magicznemu łukowi, otoczony tłumem nimf, stojący Istomina

.

„(A.S. Pushkin) i„ U dorosłych rzeczy. W kieszeniach rubli. Kochać? Proszę Publikowanie za sto ”(V.V. Mayakovsky).

Za pomocą słów onomatopeicznych można również przekazać charakter dźwięku, na przykład wyrażenia „I chrupanie piasku i chrapanie konia” lub „Frosty pijane kałuże chrupią i są kruche, jak kryształ” natychmiast wywołują odpowiednie skojarzenia.

Każdy dźwięk zawiera pewne informacje, a jego powtórzenie w tekście będzie miało pewien wpływ na słuchacza. Znając wszystkie zasady fonetyki i zaprzyjaźniając się z dźwiękiem, możesz łatwo napisać raport, na którym publiczność nie ziewa, ale całkowicie podzieli się wszystkimi twoimi przemyśleniami.